PSİKOSOSYAL GELİŞİM

• Beslenmediği veya ilgilenilmediği zamanlarda çoğunlukla uyur.
• Yüz ifadesi hala belirsiz, anlaşılmaz olmakla birlikte, giderek daha çok anlam taşımaya başlar.
• Yakınında konuşan kişinin yüzüne dikkatle bakabilmek için ona doğru döner.
• Kucağa alındığında ve kendisi ile konuşulduğunda ağlamayı keser.
• Yüzlere dikkat eder, ilgi gösterir.
• Eller genelde kapalı durur; ama açılırsa, avuç içine dokunulduğunda parmağı sıkıca kavrar.
• Bebek kucakta taşınırken ve yıkanıp giydirilirken, anne bebeğin başını desteklemelidir.
• Her günkü yıkanma ve giyinme alışkanlıklarını pasifçe kabulleniş, yavaş yavaş yerini yeni yeni gelişen bilinçliliğe ve tepki vermeye bırakır. (Yavuzer, 1997, s.35,36)
• Tanıdık yüzlere gülümser. (Yörükoğlu, 1998, s.35)
• Konuşulduğunda gülümser.
• Kendi kendine sesli güler. (M.E.B. 1997, s.45)
• Hoşuna giden durumlarda gülümser ve tatlı mırıldanma sesleri çıkartır.
• Sevildiğini hissettiğinde gevşer rahatlar.
• Huzursuz olduğunda kasılır. (Demiral, 1995, s.22)
• Beklenmedik yüksek sesler karşısında şaşırıp ürker.
• Beklenmedik yüksek sesler karşısında kasılır, kıpırdamadan durur, titrer.
• Beklenmedik yüksek sesler karşısında gözlerini kırpıştırır, kısar, kol ve bacaklarını uzatır.
• Baş ve gözlerini ses kaynağına çevirebilir.
• Acıktığında ya da huzursuz olduğunda olanca gücüyle ağlar. (Yavuzer, 1998, s.34, 35)