Kategori: 6-9 Ay

DİL GELİŞİMİ

• Çıkardığı sesler, hece tekrarına dönüşür ve daha çok çevresindeki dilim niteliklerini kazanır.
• Başlangıçta, p, d, b gibi dudaksı ve dişeti patlamalı sesler çoğunluktadır.
• Hece tekrarları “ba-ba-ba”, “de-de-de” şeklinde görülür. (Aral, Bulut, Çimen, Baran, 2000, s.133)
• Sesleri ritmleri taklit eder. (populermedikal.com)
• Kendi kendine ve başkalarıyla birlikteyken, şarkımsı ya da tek ve iki heceli ifadelerle hoş, uyumlu sesler çıkarır.
• “Bada, Baga gibi iki heceli sözcükleri ayırabilirler.
• Tek heceli fomen adı verilen anlamsız sözcükler çıkarmaya başlar. (Yavuzer, 1998, s. 5, 59, 63)
• Çıkarabildikleri fazla sayıda sesli harfi sessiz harfin arkasına yerleştirir. (ba – be – bu vb.)
• Temel kelimelere benzer heceler çıkarır. (M.E.B., 1997, s.5, 46)

PSİKOSOSYAL GELİŞİM

• Ayaklarını ve ellerini serbestçe hareket ettirmeyi ve dikkatle izlemeyi ilginç bulur.
• Beslenirken, elleriyle biberonu kavrar ve hafif hafif şişeye vurur.
• Kendisine çıngırak verildiğinde, hemen elini uzatır ve ses çıkarması için amaçlı bir biçimde sallamaya başlar. Çıngırağı dikkatle izler.
• Etkin oyuna neşeyle karşılık verir.
• Yabancılara dostça davranır.
• Nesnelerle büyük bir dikkatle uğraşır. Ellerini ustalıkla kullanır.
• Annesi yanında yokken yabancı birisi yaklaştığında hafif bir utangaçlık hatta endişe gösterebilir. Yaklaşık 8. aydan itibaren yabancılara karşı açık bir çekingenlik sergiler. (Yavuzer, 1998, s. 60)
• Aynadaki görüntüyü algılar, güler, ses çıkarır. (www.populermedikal.com)
• “Cee” oyunu oynar.
• Kucağa alınmak için kolunu uzatır.
• Aynadaki görüntüsüne uzanabilir.
• Yapılan hareketi taklit eder.
• İlgi çekmek için değişik sesler çıkartır. (M.E.B., 1997, s, 46, 68, 69, 72)
• Yabancıların yanında tedirginlik, yakınlarının yanında ise huzur duyar.
• Korku, kızgınlık ve tedirginlik artık duygusal yaşamda yer eder.
• Yaşıtlarına gülümser ve onlara dostluk duyar.
• Yabancıları yadırgadığında aşırı tepkiler gösterir. (Çocuğun Eğitimi 1, Demiral, 1995, s.22)
• Ailesindeki fertlerin yüzlerini tanır ve yabancı yüzlerden korkabilir. (Fişek, Yıldırım, 1983, s.21)
• Yabancıları tanıdıklardan ayırır. (Yörükoğlu, 1998, s.36)
• Anneyi ve babayı güldürecek komik hareketler yapar.
• Annesine ve babasına gülücükler saçmaktan büyük zevk alır. (Cankırılı, 1990, s.56)
• Annesinin odanın diğer yanından gelen sesini duyar duymaz ona doğru döner.
• Annesi ve babası karşısına geçip seslerini kasetten dinlettikleri zaman sesleri ayırır ve ona göre annesinin ve babasının yüzüne bakar.
• Oyun oynarken gülücükler dağıtır, kıkır kıkır güler ve kendi kendine neşe çığlıkları atar.
• Kızdığında ya da canı sıkıldığında bağırır.
• Anne sesinin değişik duygusal tonlamalarına seçici tepkiler verir.
• Anne ve babasıyla oynarken büyük zevk alır.
• Birinin geldiğini duyduğunda heyecanlanıp kucağa gitmek için kollarını yukarı doğru kaldırmaya başlar.
• Kendi adını bilir ve çağrıldığında hava kabarcıkları çıkarır.
• Korkularını ifade edebilir. (Yavuzer, 1998, s. 55, 59, 60, 63)

BİLİŞSEL GELİŞİM

• Düşen oyuncağı yerde arar. (Cankırılı, 1990, s.56)
• Yabancıları tanıdıklarından ayırır.
• Gözünün önünde kaybolan nesneyi bir süre bekler.
• Yere düşen oyuncağı izler.
• İki nesneyi birbirine vurur.
• Aynadaki görüntüsüne uzanır.
• Yapılan hareketi taklit eder. (M.E.B. 1997, s46, 67, 68, 69)
• Uzatılan nesneyi yakalamaya çalışır.
• Nesne devamlılığının farkına varmaya başlar.
• Objeleri bir elinden diğerine geçirebilir. (Oğuzkan, Oral, 1995, s.63)
• Tanıdığı ve tanımadığı insanları ayırır. (Oktay, 2000, s.113)
• Tanıdık bir hareketi sesi taklit etmeye çalışır.
• Altıncı aydan sonra bellek gelişmeye başlar.
• Gözünün önünde olmasalar da objeler onun için var olmaya başlar, belleğinde yer eder.
• Kendi yüzünü örttüğünüzde örtüyü kaldırır.
• Farklı sesler çıkarır.
• Adını bilir.
• Görüş alanı içinde elinden düşen oyuncağı yere düşene kadar izler.
• Avuçla kavrar, bütün elini kullanır.
• Oyuncağı bir elinden öbür eline geçirmeye çalışır.
• Özel bağlılıklar geliştirmeye başlar.
• Bu dönemin sonunda (8. ay civarında) tanıdık kişileri tanıdık olmayanlardan ayırt etmeye başlar.
• Yabancılardan korkma görülebilir.
• Gözünün önünde örtünün altına saklanan bir oyuncağı kısa süre ısrarla örtüye bakarak izler, oyuncak kısmen gizlenmiş ise bulur çıkarır.
• Oyuncakları vb. yere atıp düşüşünü seyreder.
• İki ayrı nesneyi aynı zamanda iki ayrı elinde tutar.
• Eline verilen zili bilinçli olarak çalar.
• Bildiği kelimeleri ayırt ederek dinler.
• En az dört değişik hece sesi çıkarır.
• Aynadaki görüntüsüne gülümser.
• Dikkat süresi çok kısadır. Bir diğerine hızla geçer. Bir nesneyle en fazla iki-üç dakika oynayabilir. (Cirhinlioğlu, 2001, s.89)

PSİKOMOTOR GELİŞİM

• Küçük oyuncaklara uzanıp elleriyle kavrayabilir.
• Çoğunlukla her iki eliyle de avuçlayarak yaklaşır; arasıra tek elini kullanır.
• Her şeyi ağzına götürür.
• Sırtüstü konumda ayaklarına bakmak için başını yerden kaldırır.
• Bacaklarını kaldırarak dikey duruma getirir ve bir ayağını ya da her iki ayağını elleriyle kavrar.
• Beşikte ya da bebek arabasında destekle oturur ve çevresine bakmak için başını bir yandan öbür yana çevirir.
• Kollarını canlı canlı hareket ettirir, kucağa alınmak istercesine yukarı kaldırır.
• Ellerinden sıkıca tutulduğunda omuzlarını gerer ve oturabilmek için gövdesini yukarı doğru kaldırır.
• Bacaklarını birbiri ardına hareket ettirerek güçlü bir şekilde tekmeler atar.
• Yüzükoyun konumda sırtüstüne ve sırtüstünden yüzükoyun konuma dönebilir.
• Otururken tutulduğunda baş ve sırt sabit biçimde tümüyle oturabilir.
• Kısa bir süre tek başına oturabilir.
• Yüzükoyun konumda avuçlarını masaya dayayıp kollarını uzatarak kendini yukarı çekmeye çalışır, başını ve göğsünü iyice kaldırır.
• Sert bir zeminde ayakta tutulduğunda ağırlığını ayaklarına verip etkin biçimde bir aşağı bir yukarı zıplar.
• “Aşağı doğru paraşüt” duruşu hemen belirir.
• Ayakta tutulduğunda; dizlerini büker, gevşekçe basar. (Yavuzer, 1998, s.55, 56, 57)
• Arkasına yastık konup oturtulduğu zaman uzun müddet dik oturabilir.
• Aynı anda iki eline birden birer oyuncak alabilir.
• Ellerinden tutulunca doğrulup oturur.
• İki küpü veya oyuncağı üst üste koymaya çalışır. (Cankırılı, 1990, s.56)
• Oyuncağı bir elinden ötekine geçirebilir. (Yörükoğlu, 1998, s.36)
• Mama sandalyesinde kolayca oturabilir.
• Sallanan nesneyi kavrar.
• Başını serbestçe döndürür.
• Yüzükoyun pozisyondayken bacaklarını gerebilir, kaldırabilir.
• Ayakta tutulduğunda kuvvetle yere basar.
• Desteksiz ve dik oturur.
• Otururken bedenini bir yöne çevirir, uzanır ve doğrulur.
• Bir eliyle uzanır ve yakalar nesneyi.
• Ayağını ağzına götürebilir.
• Sürünmeye ve emeklemeye başlar. (Baran, Bulut, Çimen, Aral, 2000, s.72-73)
• Yüzükoyun yatarken ileri-geri sürünebilir. (M.E.B., 1997)
• Koltuk altlarından tutulunca ayakta durur ve büyük bir kısmını kendi taşır.
• Ellerinin her birinde bir nesne tutabilir.
• Nesneyi başparmak ve diğer parmaklarıyla kavrar.
• Destekle ayakta durabilir.
• Koltuk altından tutulduğunda zıplar, kendi kendine oturma durumuna geçer.
• Bir yere tutunarak ayağa kalkar.
• Oturma pozisyonunda emeklemeye veya tam tersini yapar.
• Eşyaları atarak oynar.
• Nesneleri baş, işaret ve orta parmağıyla yakalar.
• İki eliyle iki farklı nesneyi kavrayabilir.
• İki elini oyuncak varken, birini bırakıp, üçüncüsünü alır. (Baran, Bulut, Çimen, Aral, 2000, s.72-73)
• Arkasına destek konulduğunda oturabilir.
• Çevresini büyük bir merakla izler
• Renkli, hareketli nesnelere ilgi duyar.
• Eline geçirdiği nesneleri atmaktan hoşlanır. (Oktay, 2000, s.113-113)
• Bir kabın içine nesneleri atabilir. (M.E.B., 1997)
• Ellerinin desteği ile oturur.
• Sallanan bir nesneyi yakalar.
• Eline aldığı bir nesneyi diğer eline aktarabilir.
• Ayakta tutulduğunda yere kuvvetle basar.
• ayda desteksiz oturur.
• Yüzüstü yatarken sırtüstü dönebilir.
• Yerde sürünemeye ve emeklemeye başlar.
• ayda yardımla ayakta durur.
• Emekler
• Nesneleri başparmağını da kullanarak yakalar.
• İki eli ile farklı iki nesneyi kavraya bilir.
• Bu nesneleri birbirine vurabilir. (Demiral, 1995, s.16-17)