Kategori: 3-6 Ay

DİL GELİŞİMİ

• Tek heceli kolay sesleri çıkarır.
• Oyuncaklarıyla oynarken onlarla konuşur gibi sesler çıkarır. (Cankırılı, 1990, s.56)
• Konuşulunca, bir takım seslerle karşılık verir. (Yörükoğlu, 1998, s.36)
• Dil yuvarlama ve ileri uzatma becerisi görülür.
• Çıkardığı sesler çoğun ana dilinde bulunmaz.
• Başlangıçta refleksif olan sesler o dönemde tamamen amaçlı hale gelir.
• Bebek b, m, p gibi dudak seslerini çıkarırlar.
• Uzun oyun sesleri, çığlıkları ve seslenmeler geliştirirler.
• Kendi kendine konuşur. (Aral, Bulut, Çimen; Baran, 2000, s.133)
• Ses perdesini alçaltıp yükselterek sesler çıkarır.
• Dudaktan fırlayan sürtünme sesleri çıkarır. (M.E.B. 1997, s.45,46)
• Beklenmedik yüksek ses ve gürültü hala sıkıntı verir. Bu tür uyaranlar bebeğin göz kırpmasına, gözlerini kısmasına, ağlamasına ve başka yöne dönmesine neden olur.
• Anne kendisine dokunmadan önce oldukça belirgin bir gülümseme ya da sessizleşmeyle annenin sesine karşılık verir, ama bağırırken böyle davranmaz.
• Kendisiyle konuşulduğunda ya da hoşnut olduğunda bazen yalnızken de büyük bir zevkle kendi kendine sesler çıkarır.
• Rahatsız ya da sıkıntılı olduğunda ağlar.
• Kulağa 15-30 cm uzaklıkta, 3-5 saniye aralıklarla 3-5 saniye boyunca görüş alanı dışında, bir zil hafifçe çalınırsa veya bardakta kaşık tıngırdatılırsa bebek sessizleşir.
• Gözlerini veya başını sesin kaynağına doğru çevirebilir, kaşlarını çatıp gözlerini tümüyle açabilir.
• Yemek hazırlıklarına ilişkin seslere genellikle emme hareketi yaparak veya dudaklarını yalayarak karşılık verir.
• Yaklaşan birinin sesini, ayak seslerini, banyoda akmakta olan suyun sesini duyduğunda heyecanlanır, coşku belirtileri gösterir.
• Bebekler kumru gibi ses çıkarmaya başlarlar.
• Bu ilkel seslerin çevresel etkenlerden ve işitme algısından bağımsız olarak meydana geldiği görülür.
• Bunlar genelde bebeğin rahat ve hoşnut olduğu zaman çıkardığı sesli harflerden oluşur.
• Bu sesler öğrenilmemiştir ve geneldir. (Yavuzer, 1997, s.48-49,50)

PSİKOSOSYAL GELİŞİM

• Beslenirken, durmadan hoşnut olduğunu belirten, anlamlı bir bakışla, gözlerini hiç kırpmadan annesinin yüzüne bakar.
• Tanıdık durumlara tepki vermeye başlar.
• Günlük yıkanma ve bakım etkinliklerinden belirgin bir şekilde zevk alır. (Yavuzer, 1998, s.49, 50)
• Kahkahayla güler.
• Aynadaki görüntüsüne tepki gösterip güler. (Yörükoğlu, 1998, s.36)
• Sosyal gülümsemeler görülür.
• Ayak seslerine, beslenme ve banyo gibi hazırlıklara tepki verir. (Oğuzkan, Oral, 1995, s.62)
• Şaklabanlıklar yaparak yetişkini güldürür. (Cankırılı, 1990, s.56)
• Konuşulduğunda ağlamayı keser. (M.E.B. 1997)
• Beklenmedik yüksek ses ve gürültü hala sıkıntı verir.
• Gürültü ve yüksek ses karşısında göz kırpar.
• Gürültü ve yüksek ses karşısında ağlar.
• Kendisiyle konuşulduğunda ya da hoşnut olduğunda büyük bir zevkle kendi kendine sesler çıkarır.
• Rahatsız ya da sıkıntılı olduğunda ağlar.
• Yaklaşan birinin sesini, ayak seslerini vb. duyduğunda heyecanlanır, coşku belirtileri gösterir. (Yavuzer, 1998, s.48, 49)
• Hoşlandığı hoşlanmadığı nesneleri ayırır.
• Anne ve babaya sevinç tepkileri gösterir.
• Yabancıları yadırgar.
• Anneden ayrı kaldığında tedirginleşir.
• İstekleri engellendiğinde kızgınlık belirtileri gösterir. (Demiral, 1995, s.22)
• Azarlandığı zaman hemen somurtup ağlamaya başlar.
• Yüzündeki ifadeyi değiştirip güldüğünüz zaman da ağlaması hemen gülmeye döner. (Cankırılı, 1990, s.56)
• Sevinçli çığlıklar atar, oyuncaklarıyla oynarken güler sesler çıkarır. (Yörükoğlu, 1998, s.36)

BİLİŞSEL GELİŞİM

• Kendine gösterilen bir nesneye bakar.
• Annesi meme vermek üzere düğmelerini çözerken veya biberonla yaklaşırken dudak hareketleri yaparak emeceğini anladığını gösterir.
• İsmiyle çağrılınca başını çevirip kendisine seslenen kişiye bakar.
• Aynadaki görüntüsünü tanır ve ona gülümser. (Cankırılı, 1990, s.55, 56)
• Gözleriyle seslerin geldiği yeri arar. (Yörükoğlu, 1998, s.35,36)
• Parlak bir nesneyi 180 derece izler.
• El ve ayaklarına uzun uzun bakar.
• Eline verilen nesnelerle oynar. (M.E.B. 1997, a.45,46)
• Dikkatle çevresine bakınmak için başını amaçlı olarak çevirir.
• Görüş alanı içine giren yetişkin hareketlerini izler.
• 15-25 cm. yakınlardaki küçük, hareketsiz nesnelere dikkatle bakar.
• Sallanan top yüzüne yaklaştırılırsa bakışlarını topa yöneltir. (Yavuzer, 1998, s. 46)
• Objeleri tanımaya çalışır.
• Elinde tutabildiği objeleri yakından inceler.
• Eline verilen oyuncağı tutar.
• Biberonunu tanır. Gördüğünde istediğini belirten hareketler yapar.
• Kendi ellerinin hareketini izler, parmaklarıyla oynar.
• Değişik seslere değişik tepkiler verir. Gürültüde ağlar vb.
• İnsan yüzüne ilgisi çok artmıştır. Yabancıları ayırt eder.
• Yüzüne 15-30 cm uzakta sağa-sola hareket ettirilen bir nesneyi 180 derece izler.
• Sesin kaynağını kafasını çevirerek bulmaya çalışır.
• İlginç etki yaratan rastlantısal bir etkinliği yineler. Örneğin; kazara mama sandalyesine çarpıp ses çıkaran oyuncağını daha sonra ses çıkarması için isteyerek çarpar.
• Hareket eden bir nesnenin az önce gözden kaybolduğu yere bakar.
• Bazen uzaktaki oyuncağa, nesneye uzanır.
• Aynadaki görüntüsüne ilgi gösterir, aynaya doğru yaklaşmak, dokunmak ister. (Cirhinlioğlu, 2001, s.87,88)

PSİKOMOTOR GELİŞİM

• Sırtüstü konumda, başı ortada tutarak yatmayı sever.
• Kollar ve bacaklar daha kolay bükülür ve hareketler daha düzenlidir.
• Kollarını simetrik olarak sallar, eller gevşekçe açılır sarkıtılır.
• Ellerini yanlardan ortaya getirip göğüs ve çene üstünde birleştirir.
• Bacaklarını sırayla, birbiri ardından veya zaman zaman her ikisini birlikte uzatarak tüm gücüyle tekme atar.
• Oturur konuma çekildiğinde, baş çok az geride kalır ya da hiç kalmaz.
• Karından kavrayıp havada tutulduğunda baş belirgin biçimde gövdeden daha yukarıda tutulur, kalça ve omuzlar gerilir.
• Sert bir zeminde ayakta tutulduğunda dizlerini gevşetip büker. (Yavuzer, 1998, s.43, 45)
• Sert zemine yüzükoyun yatırıldığında başını ve göğsünü kaldırır.
• Koltuk altlarında desteklendiğinde adım atar.
• Nesnelere uzanır ama yakalayamaz.
• Eline verilen nesneleri tutsa bile bir süre sonra düşürür.
• Sırt üstü yatarken başını kaldırır.
• Destek verildiğinde oturmaya çabalar. (Demiral, 1995, s.15-16)
• Başını gövde ekseninde dimdik tutar.
• Kol ve bacağını hareket ettirir.
• Kalçalarını, hareket ettirerek yüzükoyun yatarken dönebilir.
• Yüzükoyun yatarken başı ve göğsünü kaldırır.
• Destekle bir dakika oturabilir.
• Kollarına dayanarak doğrulabilir. (Aral, Bulut, Çimen, Baran, 2000, s.70-71)
• Sırtüstü yatarken, eline verilen çıngırağı tutar ve sallar.
• Uzatılan bir kalemi yakalar ve tutar.
• Yattığı yerde yuvarlanıp ters dönebilir.
• Ulaşabileceği oyuncağı alır. (Yörükoğlu, 1998, s.35-36)
• Nesneleri yakalayamaz.
• Ellerini inceler.
• Gözlerinin önünden gezdirilen bir nesneyi başını çevirerek her yönde izler.
• Gözleriyle sesin geldiği yöne bakar.
• Çevresini tanımakta ellerini de kullanır.
• Eline verilen ses çıkaran oyuncaklara bakar ve bu oyuncakları sallayarak oynatabilir.
• Sırt üstü yatırıldığında başını kaldırıp yana dönebilir.
• Yüzükoyun yatarken ağırlığını kollarına vererek başını 90 derece kaldırabilir. (Aral, Bulut, Çimen, Baran, 2000, s.70-71)
• Kollarının altından tutulduğunda ağırlığını bacaklarına verir. (M:E:B: 1997, s.45, 59)
• Gördüğü şeylere uzanır ve onları bir süre elinde tutabilir.
• Eline aldığı nesneleri sallar.
• Başını tam anlamıyla dik tutar.
• Kucağa oturur.
• Kendini öne arkaya ittirir.
• Nesneleri avucu ile yakalar ve bunları ağzına götürür. (Demiral, 1995, s.15-16)
• Destekle oturabilir.
• Görsel alanı içinde nesneleri takip eder.
• Gözlerini uzak ve yakındaki nesne üzerine sabitleyebilir.
• Ellerini daha iyi kullanır.
• Kaba tutma hakimdir.
• Avuç içi, başparmak ve diğer parmaklarla nesneleri yakalar ve bir süre elinde tutabilir.
• Elindeki nesneyi sık sık düşürür.
• Nesnelere koluyla vurabilir.
• Destekle emekleme denemesi yapar.
• Kendini öne arkaya itebilir.
• Yuvarlanarak yüzükoyun pozisyonda sırt üstü pozisyona istekli olarak döner.
• Kollarının altından desteklenirse, ayakta durabilir.
• Kendisine uzatılan nesneyi yakalar.
• Nesneyi tek eliyle tutabilir.
• İstekli kavrama yetisi gelişir. (Aral, Bulut, Çimen, Baran, 2000, s.70-71)
• Kucağa alındığında ve yüzüstü yatırıldığında başını kaldırabilir.
• Elleriyle oynar.
• Çıngırağını daha uzun süreli kavrayabilir.
• Yakınındaki nesneleri kavrayabilir. (4. Ay)
• Uzaktaki nesneleri yakalayabilmek için hamleler yapar.
• Otururken başını düşürmeden tutabilir.
• Uzaktaki nesneleri yakalayabilir.
• Eline verilen nesnelerle oynar.
• Yüzüstü yatarken sırtüstüne dönebilir. (populermedikal.com)
• Tuttuğu küçük nesneleri etrafa atar.
• Kollarının yetişemediği yerdeki oyuncağı, uzanarak yakalar. (Cankırılı, 1990, s.55, 56)
• Kendi kendine bisküvi yer. (M.E.B. 1997)