BİLİŞSEL GELİŞİM

• Kendine gösterilen bir nesneye bakar.
• Annesi meme vermek üzere düğmelerini çözerken veya biberonla yaklaşırken dudak hareketleri yaparak emeceğini anladığını gösterir.
• İsmiyle çağrılınca başını çevirip kendisine seslenen kişiye bakar.
• Aynadaki görüntüsünü tanır ve ona gülümser. (Cankırılı, 1990, s.55, 56)
• Gözleriyle seslerin geldiği yeri arar. (Yörükoğlu, 1998, s.35,36)
• Parlak bir nesneyi 180 derece izler.
• El ve ayaklarına uzun uzun bakar.
• Eline verilen nesnelerle oynar. (M.E.B. 1997, a.45,46)
• Dikkatle çevresine bakınmak için başını amaçlı olarak çevirir.
• Görüş alanı içine giren yetişkin hareketlerini izler.
• 15-25 cm. yakınlardaki küçük, hareketsiz nesnelere dikkatle bakar.
• Sallanan top yüzüne yaklaştırılırsa bakışlarını topa yöneltir. (Yavuzer, 1998, s. 46)
• Objeleri tanımaya çalışır.
• Elinde tutabildiği objeleri yakından inceler.
• Eline verilen oyuncağı tutar.
• Biberonunu tanır. Gördüğünde istediğini belirten hareketler yapar.
• Kendi ellerinin hareketini izler, parmaklarıyla oynar.
• Değişik seslere değişik tepkiler verir. Gürültüde ağlar vb.
• İnsan yüzüne ilgisi çok artmıştır. Yabancıları ayırt eder.
• Yüzüne 15-30 cm uzakta sağa-sola hareket ettirilen bir nesneyi 180 derece izler.
• Sesin kaynağını kafasını çevirerek bulmaya çalışır.
• İlginç etki yaratan rastlantısal bir etkinliği yineler. Örneğin; kazara mama sandalyesine çarpıp ses çıkaran oyuncağını daha sonra ses çıkarması için isteyerek çarpar.
• Hareket eden bir nesnenin az önce gözden kaybolduğu yere bakar.
• Bazen uzaktaki oyuncağa, nesneye uzanır.
• Aynadaki görüntüsüne ilgi gösterir, aynaya doğru yaklaşmak, dokunmak ister. (Cirhinlioğlu, 2001, s.87,88)